Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

W Ewangelii dzisiejszej liturgii Jezus opisuje wielki ucisk: „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku” (Mk 13, 24). W obliczu tego cierpienia wielu mogłoby pomyśleć o końcu świata, ale Pan korzysta z okazji, aby przedstawić nam inny klucz do jego zrozumienia, mówiąc: „niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą” (Mk 13, 31).

Zatrzymajmy się nad tym wyrażeniem: co przemija i co pozostaje.

Przede wszystkim to, co przemija. W niektórych okolicznościach naszego życia, gdy przechodzimy przez pewien kryzys lub doświadczamy jakiejś porażki, a także gdy widzimy wokół siebie cierpienie spowodowane wojnami, przemocą, klęskami żywiołowymi, mamy poczucie, że wszystko zmierza do kresu, i odczuwamy, że nawet najpiękniejsze rzeczy przemijają. Kryzysy i niepowodzenia, choć bolesne, są jednak ważne, ponieważ uczą nas nadawać wszystkiemu właściwą wagę, nie przywiązywać naszych serc do rzeczywistości tego świata, ponieważ one przeminą: są skazane na odejście w niebyt.

Jednocześnie Jezus mówi nam o tym, co pozostaje. Wszystko przemija, ale Jego słowa nie przeminą: słowa Jezusa pozostają na wieczność. Zachęca nas w ten sposób, abyśmy zaufali Ewangelii, która zawiera obietnicę zbawienia i wieczności, i nie żyli już dłużej w lęku przed śmiercią. Bowiem, gdy wszystko przemija, Chrystus pozostaje. W Nim, w Chrystusie, pewnego dnia, odnajdziemy na nowo rzeczy i ludzi, którzy odeszli, a którzy towarzyszyli nam w naszej ziemskiej egzystencji. W świetle tej obietnicy zmartwychwstania każda rzeczywistość nabiera nowego znaczenia: wszystko umiera i my również pewnego dnia umrzemy, ale nie stracimy nic z tego, co zbudowaliśmy i pokochaliśmy, ponieważ śmierć będzie początkiem nowego życia.

Bracia i siostry, nawet w trudnościach, w kryzysach, w porażkach, Ewangelia pobudza nas do patrzenia na życie i historię bez obawy o utratę tego, co się kończy, ale z radością z powodu tego, co pozostaje. Nie zapominajmy, że Bóg przygotowuje dla nas przyszłość pełną życia i radości.

Zadajmy więc sobie pytanie: czy jesteśmy przywiązani do rzeczy ziemskich, które przemijają, które szybko przemijają, czy raczej do słów Pana, które pozostają i prowadzą nas ku wieczności? Proszę, postawmy sobie to pytanie. Będzie nam ono pomocne.

I módlmy się do Najświętszej Dziewicy, która całkowicie zawierzyła siebie Słowu Bożemu, niech Ona wstawia się za nami.

____________________________

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry!

Wczoraj w Szkodrze zostali beatyfikowani dwaj męczennicy: Luigi Palić, kapłan z Zakonu Braci Mniejszych, oraz Gjon Gazulli, kapłan diecezjalny, ofiary prześladowań religijnych XX wieku. Dziś natomiast we Fryburgu Bryzgowijskim został beatyfikowany kolejny męczennik, kapłan Max Josef Metzger, założyciel Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla, prześladowanego przez nazizm za działalność religijną na rzecz pokoju. Niech przykład tych męczenników dodaje otuchy tak wielu chrześcijanom, którzy są dyskryminowani za wiarę w naszych czasach. Brawa dla nowych Błogosławionych!

Dziś obchodzimy Światowy Dzień Ubogich, którego tematem są słowa: „Modlitwa ubogiego dociera do Boga” (Syr 21,5). Dziękuję wszystkim, którzy w diecezjach i parafiach zorganizowali inicjatywy na rzecz solidarności z najbardziej potrzebującymi. W tym dniu wspominamy także wszystkie ofiary wypadków drogowych: módlmy się za nich, za ich rodziny i starajmy się zapobiegać takim tragediom.

Zadam wam pytanie, które każdy może zadać sobie samemu: Czy rezygnuję z czegoś, aby ofiarować to ubogim? Czy kiedy daję jałmużnę, dotykam ręki ubogiego i patrzę mu w oczy? Bracia i siostry, nie zapominajmy, że ubodzy nie mogą czekać!

Łączę się z Kościołem we Włoszech, który jutro ponownie obchodzi Dzień Modlitwy za ofiary i osoby skrzywdzone wykorzystaniem seksualnym. Każde nadużycie jest zdradą zaufania, zdradą życia! Modlitwa jest niezbędna aby „odbudować zaufanie”.

Chciałbym również wspomnieć wszystkich rybaków, z okazji przypadającego w najbliższy czwartek Światowego Dnia Rybołówstwa. Niech Maryja, Gwiazda Morza, otacza rybaków i ich rodziny swoją opieką.

Serdecznie pozdrawiam wszystkich was, Rzymian i pielgrzymów, a szczególnie wiernych z Ponta Delgada i Zagrzebia; chórzystów Escolanía z klasztoru San Lorenzo de El Escorial oraz wspólnotę ekwadorską w Rzymie, która obchodzi święto Virgen del Quinche. Pozdrawiam także grupy z Chioggi i Caorle; strażaków z Romeno (Trydent) oraz parafialny chór z Nesso (Como).

Bracia i siostry, módlmy się o pokój: w umęczonej Ukrainie, w Palestynie, Izraelu, Libanie, Mjanmie i Sudanie. Wojna odczłowiecza, sprawia, że tolerujemy zbrodnie, które są nie do przyjęcia. Niech rządzący usłyszą wołanie narodów domagających się pokoju.

Pozdrawiam także młodzież Niepokalanej. Wszystkim życzę dobrej niedzieli. Proszę, nie zapomnijcie modlić się za mnie. Smacznego obiadu i do zobaczenia!