W poprzednich katechezach zauważyliśmy, że apostoł Paweł przestrzegał pierwszych chrześcijan w Galacji, jak niebezpieczne jest zejście z drogi Ewangelii. Apostoł dwukrotnie nazywa nawet Galatów „nierozumnymi” dlatego, że ulegają formalizmowi, a tym samym grozi im utrata wiary w Chrystusa, którą przyjęli z takim entuzjazmem.

Apostoł kieruje do Galatów pytania, którymi prowokuje ich, aby na nowo uświadomili sobie, że ich dojście do wiary w Chrystusa jest owocem łaski otrzymanej przez głoszenie Ewangelii o miłości Boga, która w pełni objawiła się w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Przypomina Galatom, że to, czego doświadczyli, było owocem Ducha. Zatem niemądre byłoby cofanie się od doświadczenia Ducha do religijności opartej wyłącznie na skrupulatnym zachowywaniu przykazań.

W ten sposób św. Paweł zaprasza nas również do refleksji nad tym, jak przeżywamy wiarę: czy miłość Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego pozostaje w centrum naszego codziennego życia jako źródło zbawienia, czy też zadowalamy się jakimś religijnym formalizmem dla spokoju sumienia? Czy jesteśmy przywiązani do najcenniejszego skarbu, jakim jest piękno Chrystusowej dobrej nowiny, czy wolimy treści, które są pozbawione wartości, popadamy w powierzchowność i nie potrafimy rozpoznać, dla czego naprawdę warto żyć? Jednak nawet wtedy, gdy jesteśmy kuszeni, by się odwrócić, Bóg nadal obdarza nas swoimi darami. To właśnie przypomina Apostoł Galatom i nam, gdy pisze: Ojciec „udziela wam Ducha i działa cuda wśród was” (3, 5). Bóg nas nie opuszcza, ale pozostaje z nami w swojej miłosiernej miłości. Prośmy o mądrość, abyśmy zawsze dostrzegali tę rzeczywistość.

Santo Padre:

Do il mio cordiale benvenuto ai pellegrini polacchi. Cari fratelli e sorelle, saluto voi, le vostre famiglie e comunità. Lo Spirito Santo colmi i vostri cuori della fede, della speranza e dell’amore, affinché nella quotidianità siate sempre testimoni di Cristo Signore, attraverso l’assidua preghiera, la vita sacramentale e le opere di misericordia. Vi benedico di cuore.

Speaker:

Serdecznie witam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, pozdrawiam was, wasze rodziny i wspólnoty. Niech Duch Święty napełnia wasze serca wiarą, nadzieją i miłością, abyście w codzienności byli zawsze świadkami Chrystusa Pana, przez wytrwałą modlitwę, życie sakramentalne i dzieła miłosierdzia. Z serca wam błogosławię.

W poprzednich katechezach zauważyliśmy, że apostoł Paweł przestrzegał pierwszych chrześcijan w Galacji, jak niebezpieczne jest zejście z drogi Ewangelii. Apostoł dwukrotnie nazywa nawet Galatów „nierozumnymi” dlatego, że ulegają formalizmowi, a tym samym grozi im utrata wiary w Chrystusa, którą przyjęli z takim entuzjazmem.

Apostoł kieruje do Galatów pytania, którymi prowokuje ich, aby na nowo uświadomili sobie, że ich dojście do wiary w Chrystusa jest owocem łaski otrzymanej przez głoszenie Ewangelii o miłości Boga, która w pełni objawiła się w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Przypomina Galatom, że to, czego doświadczyli, było owocem Ducha. Zatem niemądre byłoby cofanie się od doświadczenia Ducha do religijności opartej wyłącznie na skrupulatnym zachowywaniu przykazań.

W ten sposób św. Paweł zaprasza nas również do refleksji nad tym, jak przeżywamy wiarę: czy miłość Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego pozostaje w centrum naszego codziennego życia jako źródło zbawienia, czy też zadowalamy się jakimś religijnym formalizmem dla spokoju sumienia? Czy jesteśmy przywiązani do najcenniejszego skarbu, jakim jest piękno Chrystusowej dobrej nowiny, czy wolimy treści, które są pozbawione wartości, popadamy w powierzchowność i nie potrafimy rozpoznać, dla czego naprawdę warto żyć? Jednak nawet wtedy, gdy jesteśmy kuszeni, by się odwrócić, Bóg nadal obdarza nas swoimi darami. To właśnie przypomina Apostoł Galatom i nam, gdy pisze: Ojciec „udziela wam Ducha i działa cuda wśród was” (3, 5). Bóg nas nie opuszcza, ale pozostaje z nami w swojej miłosiernej miłości. Prośmy o mądrość, abyśmy zawsze dostrzegali tę rzeczywistość.

Santo Padre:

Do il mio cordiale benvenuto ai pellegrini polacchi. Cari fratelli e sorelle, saluto voi, le vostre famiglie e comunità. Lo Spirito Santo colmi i vostri cuori della fede, della speranza e dell’amore, affinché nella quotidianità siate sempre testimoni di Cristo Signore, attraverso l’assidua preghiera, la vita sacramentale e le opere di misericordia. Vi benedico di cuore.

Speaker:

Serdecznie witam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, pozdrawiam was, wasze rodziny i wspólnoty. Niech Duch Święty napełnia wasze serca wiarą, nadzieją i miłością, abyście w codzienności byli zawsze świadkami Chrystusa Pana, przez wytrwałą modlitwę, życie sakramentalne i dzieła miłosierdzia. Z serca wam błogosławię.